In het Auterview interview ik autistische mensen met een verhaal. Ze stellen zich kwetsbaar op in het gesprek over wat hen raakt. Dit keer: Irma! Irma werkt in de zorg met autistische mensen met een verstandelijke beperking. Hier moet over gesproken worden, dus vandaag gaan we dat doen.

Stel jezelf een voor!

Hoi Zoë, wat enorm leuk om geïnterviewd te worden. Ik ben Irma, onderneemster in de gehandicaptenzorg. In Hoogeveen zit mijn lunchroom @brasserie_van_eigen_deeg dat gerund wordt door mensen met autisme, downsyndroom of andere beperking. In Dwingeloo zit mijn woonvoorziening; waar 11 mensen met een handicap 24 uur zorg krijgen. Verder hou ik van fotografie, woon ik in Dwingeloo met Niels en onze beagle Buddy. Ik ben zelf een onderneming begonnen zodat ik de juiste zorg kan bieden aan de doelgroep/bewoners en niet mee ‘moet’  in beleidsplannen zoals bezuinigingen van grote instellingen. Een enorme keuze, maar nog geen moment spijt gehad! 

Waar gaan we het over hebben vandaag?

Je schrijft prachtig over autisme. Maar wat nou als je ook een verstandelijke beperking hebt én autisme? Dat is nog een vak apart en daarin kunnen wij binnen de gehandicaptenzorg nog écht heel veel van leren. 

Waarom moet dit gedeeld worden?

Over autisme wordt soms zo ‘lastig’ gedaan. Veel onbegrip, ook in de zorg. Vaak wordt er gezegd; ‘’ ach, doe nou even mee met deze activiteit’’ maar dat overprikkeld juist alleen maar. Het is fijn om meer bekendheid te krijgen over autisme zodat er meer begrip komt. Dat gaat de bewoners/doelgroep enorm helpen! Een persoonlijke missie van mij inmiddels haha

Hoe kwam je erbij om in de zorg te gaan werken met autistische mensen?

Ik werk al een hele tijd in de zorg. Eerst een EMB groep (Ernstig meervoudige beperking). Later kwam ik terecht in een groep met jongeren met een licht tot matig verstandelijke beperking en ik merkte dat zij zelf ook soms met hun eigen beperking in de knoop zitten. Je hebt dan te maken met een verstandelijke beperking én autisme. Dat vind ik een enorme uitdaging en ik hou ervan om hen te helpen, gerust te stellen en te laten ontwikkelen.

Heb je baat van je eigen autisme (als je dit hebt)?

Ik heb zelf geen autisme maar heb mij er dus enorm in verdiept en ben dus veel gaan onderzoeken, leren en cursussen gaan volgen over autisme om er meer over te weten te komen. Zo volg ik altijd de cursus; ‘geef me de 5’. 

Heb jullie vaak last van overprikkeling op je werk?

Dit zie je heel veel. Overprikkeling. Gelukkig kunnen we in ons vak vaak grenzen geven en dit voorkomen. Bij ons gaan de jongeren niet naar het werk maar naar een dagbestedingsplek. Dit maakt dat zij geen ‘druk’ ervaren over presteren in hun baan maar helaas ook hier komt overprikkeling wel eens voor. 

Wat is nou het leukste aan je werk?

Ik vind het echt fantastisch om de jongeren te ondersteunen en te helpen. Een vertrouwensband opbouwen om zo het maximale te bereiken. Elk stapje die we behalen wordt gevierd en zijn we trots op! 

En wat vind je het minst leuk aan je werk?

In mijn vak zie je natuurlijk ook bij de jongeren wel eens verdriet, onbegrip en overprikkeling. Dan is het natuurlijk verdrietig om dat te zien. Verder ben ik ook ondernemer en dat maakt dat ik ook administratie en dergelijke moet doen, dat is ook het minst leuke. 

Welke gebeurtenis is je het meest bijgebleven?

Zie mijn post op Instagram van 7 december; ‘’ iemand met autisme zegt tegen mij dat ze liever down syndroom had gehad’’. We bespreken dit en komen eigenlijk tot de conclusie dat een onzichtbare beperking soms ook fijn is. Later komen we hierop terug en geeft ze mij een wijze les 🙂 

Hoe is het nu met Covid gegaan?

Gelukkig hebben zij geen corona in onze bedrijven gehad. We zijn heel streng omdat veel van onze jongeren ook onderliggend leiden hebben, denk aan een hartafwijking of schildklierproblematiek. Het is dus heel belangrijk om hier zorgvuldig naar te kijken welke maatregelen we gebruiken voor onze woonvoorziening en dagbestedingsplek. Echter geeft corona ons ook een ‘stukje ‘ rust. Je merkt dat we meer naar elkaar toe trekken en minder sociale druk ervaren maar natuurlijk geeft corona gewoon een negatieve sfeer en maakt ons ook wel zorgen.  

Wat wil je nog bereiken?

Dat er veel meer kleinschalige initiatieven komen in de zorg i.p.v. grootschalige instellingen. Bij een grootschalige instelling wordt gekeken naar beleidsstukken en véél minder naar de jongeren , bewoners of cliënten (hoe je ze ook wilt beschrijven). We moeten veel meer individuele zorg geven, op maat van de persoon en niet alleen kijken naar ‘groepsbelangen’. Daarom ben ik gaan bloggen op Instagram om hier meer over te vertellen en ondersteun ik  nieuwe ondernemers om hen het juiste pad te bewandelen. Want het is een wir war van paden om ondernemer in de zorg te worden. 

Heb je nog iets anders wat je kwijt wilt hierover?

Dankjewel voor iedereen die open blogt, schrijft of praat over autisme (of een andere beperking). Dat maakt dat er steeds meer begrip is voor de beperking. Vindt je het leuk om meer te weten over mij? Je kan mij volgen op: @irmadekruyf 

Bedankt! Jij ook!